Veel gestelde vragen over wandelende takken.

Kop van Extatosoma tiaratum vrouwtje

 
Hoe oud worden wandelende takken?
De leeftijd die een wandelende tak kan bereiken hangt af van het soort. Grotere soorten leven vaak langer dan kleinere. Vrouwtjes leven ook vaak een stuk langer dan mannetjes als ze eenmaal volwassen zijn. Over het algemeen duurt het 4 tot 8 maanden voordat een wandelende tak volwassen is. Daarna leven zij nog 3 maanden tot een jaar. De temperatuur waarbij de dieren leven beïnvloed hun levensduur ook: als zij kouder gehouden worden leven zij langer.

Hoe moet ik de eitjes van mijn wandelende tak bewaren?
Doorgaans kunnen de eitjes in dezelfde omstandigheden bewaard worden als waarin de ouders verblijven. Het is echter handiger om de eitjes uit het hok te nemen en in een klein geventileerd bakje te plaatsen. Op de bodem kan zand, mos, tissues of grind geplaatst worden. De eitjes moeten regelmatig besproeit worden met water. Probeer schimmel te vermijden! Als er steeds schimmel ontstaat moet je ze iets droger houden. Je kan ook springstaartjes kopen om de schimmel weg te laten eten. Onthou goed dat eieren van wandelende takken er doorgaans maanden tot 1,5 jaar over kunnen doen om uit te komen.

Hoe moet ik mijn wandelende takken vastpakken?
Wandelende takken kunnen beter niet vastgepakt worden. Het beste is uw hand voor hun voorpoten te plaatsen en hen dan met de andere hand zachtjes aanduwen. Zij lopen dan vanzelf op uw hand. Ditzelfde kan natuurlijk ook met een stokje of papiertje. Als de wandelende tak toch wordt vastgepakt, zal hij vaak erg tegenstribbelen waarbij pootjes kunnen afbreken. Heel voorzichtig bij het lijf vastpakken werkt soms, maar de grip van de pootjes is vaak zo sterk dat hij alsnog niet opgepakt kan worden zonder hem te beschadigen. Let dus op bij kinderen, zij kunnen soms wat ruw of ongeduldig zijn.

Hoe vaak moet ik mijn wandelende takken voeren?
Een wandelende tak moet altijd voedsel tot zijn beschikking hebben. Dit is makkelijk te bewerkstelligen door een beker of potje met water in het verblijf te zetten met daarin afgeknipte voedseltakken. De wandelende tak heeft dan langer verse blaadjes en heeft meteen ook takken om aan te hangen. Kleine wandelende takken kunnen verdrinken in het bekertje water, dek de bovenkant daarom af met watjes, gaas of wat papier.

Subadult Heteropteryx dilatata mannetje

 
Hoe weet ik of de luchtvochtigheid goed is?
De precieze luchtvochtigheid kan bepaald worden met een hygrometer. Dit is een soort thermometer. maar dan voor het meten van de luchtvochtigheid. Met gezond verstand kan ook al veel bereikt worden: als er schimmel ontstaat en de bodem en wanden van het terrarium zijn altijd vochtig en nat, dan is de luchtvochtigheid te hoog. Als het verblijf erg droog is en na een sproeibeurt het water al heel snel weer weg is, kan het zijn dat het hok snel te droog wordt. Als de wandelende takken excessief gaan drinken van de waterdruppeltjes na een sproeibeurt, mag er vaker gesproeit worden.

Hoe weet ik of de temperatuur goed is?
Een thermometer is goedkoop te krijgen en geeft de temperatuur accuraat weer. Voor veel wandelende takken soorten is kamertemperatuur een prima omgevingstemperatuur. Als uw soort wandelende tak extra warmte nodig heeft, kunt u een warmtematje installeren tegen de zijkant van het hok. Ook een lampje die warmte afgeeft is een goede bron van warmte en licht, zolang de dieren zich hier niet aan kunnen branden. Pas op voor direct zonlicht, dit zorgt al snel voor een erg hoge temperatuur in het verblijf.

Is mijn hok groot genoeg?
Een hok van een wandelende tak moet minstens 3x de lengte van de wandelende tak hoog zijn, en 2x de lengte van de wandelende tak breed. Dus als u een soort wandelende tak heeft van 12 cm lang, dan moet het hok minstens 36 cm hoog zijn en 24 cm breed. Nimfen, wandelende takken die nog moeten vervellen, hebben deze ruimte nodig om te vervellen. Als de dieren volwassen zijn hebben ze de ruimte nodig om vrij te bewegen, maar ze hoeven niet meer te vervellen. Voor volwassen dieren is daarom 2x hun lengte hoog genoeg voor het verblijf.
Hoe meer takken in het hok, hoe groter het hok moet zijn. Meestal kan de hoogte van het hok gelijk blijven, maar moet de breedte worden aangepast. Overbevolking, dus teveel wandelende takken in een te klein verblijf, kan resulteren is stress, mislukte vervellingen en soms zullen de wandelende takken aan elkaars ledematen gaan vreten.

Is mijn wandelende tak een mannetje of een vrouwtje?
Hoe u kunt zien of u te maken heeft met een mannelijke of een vrouwelijke wandelende tak, is vooral afhankelijk van het soort dat u heeft. Bijvoorbeeld bij Extatosoma tiaratum is het verschil duidelijk te zien vanaf de 2e vervelling: mannetjes zijn slanker en gladder, terwijl vrouwtjes wat breder zijn en overal kleine stekeltjes hebben. Bij andere soorten is het verschil lastiger te zien. Sommige soorten bestaan in gevangenschap alleen maar uit vrouwtjes. Zij planten zich parthenogenetisch voort. Ramulus artemis of Carausius morosus kennen bijvoorbeeld geen mannetjes in cultuur.

Is mijn wandelende tak volwassen?
Elk soort heeft wel zijn eigen kenmerken, maar er is geen algemeen kenmerk voor alle wandelende takken. Het meest voorkomende kenmerk is wel het hebben van vleugels. Alleen volwassen dieren hebben dat. Soms ontstaat er verwarring over of de vleugelknoppen te zien zijn of echte vleugels, hoewel een geoefend oog direct het verschil ziet. Vleugelknoppen zijn van elkaar afstaande, korte, soms bolle vleugeltjes. Ze zitten niet echt los van het lijf. Echte vleugels zijn plat en droog en overlappen op de rug.
Ramulus artemis vrouwtjes zijn volwassen als er een klein doorntje onderaan het achterlijf te zien is, ongeveer op 3/4 van het abdomen (achterlijf).

Een volwassen Phyllium sp. (psg 278) vrouwtje.

Kan ik verschillende soorten wandelende tak samen houden?
Het is niet aan te raden verschillende soorten wandelende tak in één verblijf te plaatsen. Grotere soorten kunnen de kleinere aanvreten of verstoren. Het is wel mogelijk om sterk op elkaar lijkende soorten samen te huisvesten in een groot genoeg hok, omdat zij dezelfde verzorging nodig hebben. Veel ruimte is dan echt een noodzaak. Een voorbeeld dat kan werken is bodembewonende takken en echte klimmers samen in een groot terrarium te houden.

Komen alle nimfen tegelijk uit hun eitjes?
Nee, ongeveer elk eitjes doet er even lang over om zich te ontwikkelen, dus ze komen doorgaans in volgorde van legdatum uit.

Kunnen mijn wandelende takken samen in een hok?
Mits het hok groot genoeg is en er genoeg voedsel aanwezig is, kunnen wandelende takken van hetzelfde soort prima bij elkaar in een verblijf.

Mijn wandelende tak is een pootje verloren, wat moet ik doen?
Een wandelende tak is in staat zijn ledematen terug te groeien. Dit kan alleen als het nog een nimf betreft die nog een paar vervellingen te gaan heeft. Bij elke vervelling groeit de poot een stuk terug. Als het dier al volwassen is zal het moeten leven met een poot minder.

Deze Extatosoma tiaratum nimf is haar linkervoorpoot en -achterpoot aan het regenereren.

Mijn wandelende tak is fout verveld, wat moet ik doen?
Er valt weinig te doen. Als hij met een klein gedeelte van zijn poten nog vast zit in zijn oude vel, dan kan voorzichtig geprobeerd worden hem te bevrijden. Anders zit er niets anders op het dier uit zijn lijden te verlossen door hem in de vriezer te plaatsen. Een dier dat vast zit in zijn vel kan niet meer goed functioneren en eten en zal uiteindelijk sterven.

Mijn wandelende tak moet bijna vervellen, wat moet ik doen?
Het is belangrijk hem vooral met rust te laten. Het hok moet een goede hangplek hebben, zodat de wandelende tak genoeg ruimte heeft om uit zijn oude vel te zakken. Als andere dieren hem teveel verstoren kan hij ook tijdelijk in een ander verblijf geplaatst worden. De luchtvochtigheid moet tijdens het vervellen goed zijn. Ga echter niet op het dier zelf sproeien met water tijdens het vervellen.

Mijn wandelende takken willen niet eten, wat moet ik doen?
Meestal eten wandelende takken elke nacht. Als een dit niet doet, moet hij waarschijnlijk binnen een paar dagen vervellen. Daarna zal hij weer gewoon eten. Als geen enkele wandelende tak eet, heeft u misschien een verkeerde voedselplant in het hok geplaats. Vervang het voedsel dan voor bladeren die zij wel eten.
Hele jonge nimfen (L1) kunnen soms niet goed de randjes van de bladeren ‘aanbreken’ als de bladeren nog helemaal gaaf zijn. Een volwassen dier bij hen in het hok kan de bladeren alvast aanvreten, zodat de kleine beestjes aan die stukken kunnen gaan eten. U kunt ook zelf de randjes van bladeren afknippen met een schaar.

Waarom zijn mijn wandelende takken allemaal tegelijk doodgegaan?
Waarschijnlijk hebben zij insecticiden binnen gekregen die bespoten waren op de bladeren die ze aten. Pas daarom op dat de bladeren die als voedsel dienen niet bespoten zijn. Bladeren uit de winkel zijn in bijna alle gevallen bespoten! Ook sigarettenrook kan wandelende takken doden.

Eurycantha calcarata nimfje

 
Zijn wandelende takken geschikt voor kinderen?
Ja, de meeste wandelende takken wel. Wandelende takken kunnen niet bijten of krabben. Er zijn echter soorten die een irriterende stof uit kunnen scheiden, wat niet prettig is om op de huid te krijgen. In de ogen kan deze stof voor flinke irritantie zorgen. Alle wandelende takken van Ongewoon Ongewerveld zijn niet giftig en sproeien geen irriterende stoffen. Sommige soorten kunnen met hun poten uithalen, bijvoorbeeld Heteropteryx dilatata en zijn daarom niet geschikt voor kinderen.
Voor kinderen zijn wandelende takken uitstekende huisdieren, omdat zij weinig verzorging nodig hebben en het volgen van de groei en ontwikkeling van zo’n dier heel educatief en leuk is. Voor erg jonge kinderen (onder de 5 jaar) zijn wandelende takken niet geschikt, omdat kinderen soms te ruw met zo’n breekbare wandelende tak kunnen omgaan.

Zijn wandelende takken gevaarlijk of schadelijk?
Nee. Wandelende takken kunnen niet bijten of krabben. Er zijn echter soorten die een irriterende stof uit kunnen scheiden, wat niet prettig is om op de huid te krijgen. In de ogen kan deze stof voor flinke irritantie zorgen. Alle wandelende takken van Ongewoon Ongewerveld zijn niet giftig en sproeien geen irriterende stoffen zonder dat dat vermeld is. Het soort Heteropteryx dilatata kan met haar achterpoten uithalen bij verstoring en is daarom niet geschikt voor kinderen.