Heteropteryx dilatata wordt ook wel Woudnimf genoemd, of in het Engels Jungle Nymph. Het soort heeft ook een psg nummer gekregen, namelijk psg 18. Heteropteryx dilatata komt van nature voor in Maleisië.
Dit soort wandelende tak is heel populair vanwege haar grootte en kleuren. Het is wel een soort waar relatief moeilijk aan te komen is omdat de ontwikkelingsduur zo lang is. Lees verder in deze caresheet over de verzorging van H. dilatata wandelende takken.

Heteropteryx dilatata subsubvolwassen vrouw

Uiterlijk
Dit soort is niet lang en dun zoals men vaak van een wandelende tak verwacht. Ze hebben juist flapjes en stekeltjes op hun achterlijf en zijn een beetje afgeplat. Op hun kop en langs hun thorax hebben ze ook stekeltjes. De nimfjes zijn lichtbruin, maar de volwassen vrouwtjes zijn giftig groen.
Het verschil tussen mannetjes en vrouwtjes is vanaf jongs af aan al te zien. De vrouwtjes zijn een kleur beige / bruin, de mannetjes zijn lichtbruin met donkerbruin in een regelmatig patroon gevlekt. Een paar vervellingen voordat ze volwassen wordt wordt het vrouwtje ineens fel groen. Dit blijft ze de rest van haar leven. Op haar stekeltjes zitten rode puntjes. Het mannetjes blijft bruin maar wordt donkerder, en krijgt als hij volwassen wordt lange vleugels.
De vrouwtjes van dit soort zijn het op 1 na zwaarste insect, en ze worden zo’n 15 cm lang. De mannetjes zijn iets kleiner, 10 cm, en zeker lichter omdat ze moeten kunnen vliegen.

Heteropteryx dilatata subvolwassen man

Gedrag
Dit soort wandelende tak kan gevaarlijk gedrag vertonen, waardoor ze voor kinderen niet geschikt is. Als ze zich bedreigd voelt, gaat ze op haar vier voorste poten staan met haar achterpoten en achterlijf omhoog. Dit is de dreighouding. Als ze nu wordt aangeraakt zal ze fel uithalen met haar achterpoten, waar aan de binnenkant grote stekels zitten. Als je vinger geraakt wordt kan het een beetje bloeden.
De volwassen vrouwtjes hebben ook mini-vleugeltjes waar ze een hard ritselend geluid mee maken als ze in de dreighouding staan.
Verder is dit een rustig dier. Omdat de meeste wandelende takken nachtactief zijn, zullen ze overdag niet veel beweging vertonen. ’s Avonds kan je ze echter wel zien bewegen en eten. Overdag zijn hun kleuren flets en grauw, maar ‘s nachts worden ze fel en levendig. De vrouwelijke nimfjes gaan van dof beige naar roestbruin/oranje.
Dit soort wordt gezien als een van de mooiste soorten, aangezien het vrouwtje zo groot is en zo mooi fel gekleurd. Dit soort leeft ook het langste van alle soorten in cultuur, als je er goed voor zorgt. Van nimfje totdat ze dood gaat van ouderdom kan wel 2 jaar duren.

Dreighouding van subsubadult vrouwtje Let op de scherpe punten aan haar poten!

Voedsel
Dit soort eet braam-, framboos-, roos- en klimopbladeren. Braambladeren zijn in de winter altijd te vinden.
Pas op voor rozenstruiken uit de winkel, die zijn altijd bespoten met insecticiden!

Omgevingseisen
De temperatuur mag variëren tussen de 20 °C en 30 °C. Kamertemperatuur is prima voor deze dieren.
Dit soort heeft de luchtvochtigheid graag hoog. Ze hebben dat vocht nodig om goed te vervellen, en soms zie je ze ook drinken van de waterdruppeltjes. Ventilatie is wel belangrijk. Wij raden aan het verblijf ongeveer 5x per week te besproeien. Pas op voor schimmel.
Zoals bij alle soorten wandelende takken, heeft dit soort een verblijf nodig die minstens 3x de lengte van het dier hoog is, en minstens 2x de lengte van het dier breed. Voor een volwassen vrouwtje betekend dit dus minstens 45 cm hoog en 30 cm breed. Iets groter is aan te raden als er meer dan 1 gehouden wordt. Op de bodem kan je zand of aarde doen. Het vrouwtje legt eitjes in de grond met haar legboor.

Subsubadulte Heteropteryx dilatata vrouw

Voortplanting
Het verschil tussen mannetjes en vrouwtjes is vanaf jongs af aan al te zien. De vrouwtjes zijn een kleur beige / bruin de mannetjes zijn lichtbruin met donkerbruin in een regelmatig patroon gevlekt. Een paar vervellingen voordat ze volwassen wordt wordt het vrouwtje ineens fel groen. Dit blijft ze de rest van haar leven. Op haar stekeltjes zitten rode puntjes. Het mannetjes blijft bruin maar wordt donkerder, en krijgt als hij volwassen wordt lange vleugels. Als hij die vleugels openspert zijn ze rood met zwarte lijnen!
Dit soort kan zich alleen seksueel voortplanten. Je kan de mannetjes en vrouwtjes gewoon samen in een hok houden, dan paren ze vanzelf. De eitjes zijn ovale bruine balletjes, ze worden in de grond gelegd. Daarom heeft een volwassen vrouwtje altijd een bodemlaag van aarde nodig, of een apart bakje met grond/aarde. Het beste is grond van buiten dat je een nacht hebt ingevroren om bodembeestjes te doden (wel ontdooien voordat je het in het hok plaatst). De eitjes moeten ook in de grond uitgebroed worden, dus je kan ze het beste laten zitten waar het vrouwtje ze heeft gestopt.
Dit soort is berucht over de lange tijd dat het duurt voordat de eitjes uitkomen. Het kan tussen de 12 en 14 maanden duren voordat een eitje uitkomt. Dat vergt verschrikkelijk veel geduld, want de eitjes moeten wel een paar keer per week gesproeit worden met water. Zorgt ervoor dat de eitjes niet schimmelen. Je kan ze het beste incuberen bij 25 graden celcius, maar kamertemperatuur werkt ook.

Kop van Heteropteryx dilatata vrouw met de brede verticale mond en gele ogen.