Hymenopus coronatus

Het stadium van de nimf is tussen de L2 en L6. Let op: de Orchidee bidsprinkhaan is lastig om te houden en niet geschikt voor beginners.

Hymenopus coronatus wordt in het Engels ook wel Orchid Mantis genoemd. Deze naam heeft ze te danken aan haar roze met witte uiterlijk, waarmee ze een bloem imiteert. Dit soort is erg gewild en geliefd omdat zij van die prachtige felle kleuren heeft en vrij groot wordt. Hymenopus coronatus komt van nature voor in Maleisië.

Uiterlijk

Dit soort bidsprinkhaan bootst bloemen bladeren na, zodat ze langskomende bijen en andere bestuivers die op bloemen afkomen kan vangen. Ze leven dan ook voornamelijk op wit-met roze bloemen zoals orchideeën.

Als pas uitgekomen nimf zijn deze bidsprinkhanen oranje met een zwarte kop en zwarte poten. Na de eerste vervelling zijn ze wit met felroze. Dit blijft de rest van hun leven zo, alleen sommigen vertonen meer roze dan anderen. Het komt voor dat er volledig witte dieren zijn. Als ze volwassen zijn hebben ze een groen randje op de rug die lijkt op een stukje plant. Het wordt verondersteld dat de roze kleur extra naar voren komt als de nimf in een roze omgeving is. Een roze vel papier langs een kant van het verblijf zou rozere nimfen opleveren. Als volwassen dier kunnen ze ook binnen een paar dagen van kleur veranderen, naar meer of naar minder roze.

Een volwassen vrouwtje wordt ongeveer 6 – 7 cm lang, terwijl het mannetje maar zo'n 3 cm wordt. Dit verschil valt absoluut niet te missen. Verder zijn de mannetjes ook smaller met iets langere vleugels dan het achterlijf. De vrouwtjes zijn breder en hebben vleugels die tot op het achterlijf reiken.

Gedrag

Hymenopus coronatus is een rustig soort bidsprinkhaan. Meestal blijft ze wachten op een prooi. Ze kunnen wel echt op jacht gaan als ze een prooi bespeuren.

Omgevingseisen

De ideale temperatuur is ongeveer 28 °C, maar kan variëren tussen de 25 °C en 35 °C. 's Nachts mag het iets koeler zijn dan overdag, maar minimaal 18 °C. De mannetjes moeten geremd worden in hun groei door een lagere temperatuur en minder voedsel. Zij kunnen constant op 18 °C gehouden worden.
Dit soort heeft een relatief hoge luchtvochtigheid nodig. Ongeveer 60 tot 80 % RV. De nimfen kunnen beter droger gehouden worden, zij zijn erg gevoelig voor een te vochtige omgeving. Je kan hen het beste 1x per week heel licht sproeien. Als ze ouder worden moet je de luchtvochtigheid opschroeven.
Zoals bij alle soorten bidsprinkhanen, heeft dit soort een verblijf nodig die minstens 3x de lengte van het dier hoog is, en minstens 2x de lengte van het dier breed. Voor een volwassen dier betekend dit dus minstens 24 cm in de hoogte en 16 cm in de breedte. Een mooie maat voor een terrarium zou 30 x 20 x 20 cm (h x b x l) zijn, zodat er ook plaats is voor nepbloemen en veel zitstokjes.

Groepshuisvesting

Dit soort kan net als de meeste soorten bidsprinkhanen niet samen in een hok gehuisvest worden. Vroeg of laat zal kannibalisme toch toeslaan. Vooral de vrouwtjes hebben vaak erge honger. De mannetjes zijn ook nog eens kleiner, dus een makkelijke prooi. Het wordt daarom sterk aangeraden dit soort apart te huisvesten. Als jonge nimfjes kunnen ze wel bij elkaar, tot ongeveer L3. Goed voeren natuurlijk met fruitvliegen e.d.

Voedsel

Omdat dit soort op bloemen leeft, eet het in de natuur voornamelijk vliegende insecten. Het is aan te raden dit in gevangenschap ook te doen. Wilde bijen en zweefvliegen kunnen als aanvulling gegeven worden op een dieet van huisvliegen. Krekels mogen ook gevoerd worden, maar liefst niet als hoofdvoedsel.

Omdat bestuivers zoals bijen in het wild vaak veel stuifmeel bij zich dragen wat ook wordt opgegeten door deze bidsprinkhaan, kan het nut hebben ze in gevangenschap ook stuifmeel te voeren. Stuifmeelkorrels kunnen vermalen worden en in een bakje gedaan. Voedseldieren in dat bakje, eventjes schudden, en klaar om te voeren. De eiwitten en extra stoffen in het stuifmeel zou sterkere en gezondere dieren opleveren, en meer nakomelingen per eipakket.