Parasphendale soorten worden in het Engels ook wel Budwing Mantis genoemd, vanwege de korte vleugels van het vrouwtje. Er zijn twee soorten die in gevangenschap gehouden worden: Parasphendale affinis en Parasphendale argrionina.
Van nature komt Parapshendale sp. voor in Oost Afrika (Ethiopië, Kenya, Somalië, Tanzania).
Parasphendale affinis volwassen vrouwtje met de vleugels omhoog
Uiterlijk
Dit soort bidsprinkhaan is meestal licht- tot middenbruin, maar er zijn ook beige en erg donkere varianten. Ze hebben veel donkere en lichte vlekjes over het hele lichaam en poten. Het verschil in kleur heeft vooral te maken met de omgeving waarin het dier gehouden wordt.
De vrouwtjes van dit soort worden ongeveer 7 cm lang, de mannetjes met 4 cm blijven een stuk kleiner. De vrouwtjes hebben als ze volwassen zijn vleugels die maar tot de helft van het achterlijf reiken. Hier kan ze dan ook niet mee vliegen, alleen dreigen met de prachtige kleuren die ze aan de binnenkant van haar vleugels heeft. Ze heeft daar oranje-rood en een grote zwarte vlek. Haar onderste vleugels zijn zwart met wit-roze beadering. De mannetjes hebben wel vleugels die tot het einde van hun achterlijf reiken. De vrouwtjes zijn veel groter breder dan de mannetjes.
Gedrag
Parasphendale soorten zijn een heel fel soort bidsprinkhaan. Vooral dit soort staat bekend om haar vraatzucht. Ze jaagd actief achter haar prooi aan als ze hem eenmaal in de gaten heeft. Een krekeltje die op de bodem van het verblijf loopt is snel opgemerkt, en al snel wordt de achtervolging ingezet.
Als dit soort geïrriteerd raakt, doordat je hem bijvoorbeeld vastpakt of bedreigend op ze af komt, kunnen de dieren een spectaculaire dreighouding laten zien. Dan spreiden ze hun vangarmen naar de zijkant zodat felle kleuren te zien zijn, en spreiden ze hun vleugels zodat de schrikogen te zien zijn. Dit zijn twee zwarte glimmende stippen die voor potentiële bidsprinkhaan-eters eruit zien als een roofdier, zoals bijvoorbeeld een kat. De vleugels zijn ook gekleurd in gevaarlijke kleuren, vooral rood en oranje.
Parasphendale affinis in dreighouding
Dreighouding Parasphendale affinis met de armen gespreid
Omgevingseisen
De ideale temperatuur is ongeveer 26 °C, maar tussen de 24 en 30 °C voelt hij zich goed. ’s Nachts mag het iets koeler zijn dan overdag, maar minimaal 18 °C.
Dit soort stelt geen hoge eisen aan de luchtvochtigheid, maar het is wel belangrijk om ongeveer 2x per week te sproeien. Een richtluchtvochtigheid is ongeveer 50 %.
Zoals bij alle soorten bidsprinkhanen, heeft dit soort een verblijf nodig die minstens 3x de lengte van het dier hoog is, en minstens 2x de lengte van het dier breed. Voor een volwassen vrouwtje betekend dit dus minstens 21 cm in de hoogte en 14 cm in de breedte. Een mooie maat voor een terrarium zou 30 x 20 x 30 cm (h x l x b) zijn, zodat er ook plaats is voor nepplanten en veel zitstokjes.
Parasphendale affinis subadulte vrouw
Groepshuisvesting
Omdat Parasphendale affinis zo’n actief roofdier is, raadt Ongewoon Ongewerveld het af hen samen te huisvesten. Vroeg of laat zal toch een de klos worden en opgegeten worden. Hoe ouder het dier is, hoe meer kans op kannibalisme. Nimfjes kunnen zonder veel problemen tot ongeveer L4 samen gehouden worden, bij constant voeren.
Parasphendale affinis volwassen mannetje
Voortplanting
De vrouwtjes van dit soort zijn iets groter en breder dan de mannetjes, dit valt al te zien als nimfje. Vanaf ongeveer L4 kan met een goed oog gezien worden hoeveel segmenten de dieren aan het achterlijf hebben. Vrouwtjes hebben er 6, terwijl mannetjes er 8 hebben. Deze geslachtsbepalingsmethode is al in een vroeg nimfenstadium te gebruiken, maar kan soms lastig zijn voor het ongeoefende oog. Als dit soort volwassen is, is aan een oogopslag te zien of het dier een mannetje of een vrouwtje is, omdat een vrouwtje hele korte vleugels heeft.
Ongeveer 2 tot 4 weken na de laatste vervelling kan een paringspoging worden ondernomen. Zorg ervoor dat het vrouwtje erg goed gegeten heeft voordat je het mannetje erbij zet. Het vrouwtje kan best agressief zijn naar het mannetje toe. Het is aan te raden om het vrouwtje wat te eten te geven als je het mannetje erbij zet. Zo is zij druk bezig met haar prooi als het mannetje haar benaderd. Ook dan bestaat de kans dat ze haar partner opeet. Probeer heb zo min mogelijk te storen. De paring kan een paar uur duren, naderhand moet het mannetje uit het verblijf verwijderd worden.
Parasphendale affinis volwassen vrouwtje