Mantis religiosa wordt in het Engels ook wel European Mantis genoemd. Mantis religiosa komt van nature voor in Europa, voornamelijk Spanje, Frankrijk en sommige landen in Oost-Europa. In Nederland komt ze niet voor. Veel mensen zullen dit soort op vakantie tegengekomen zijn of gevangen hebben. Voor de meeste mensen is dit soort de eerste kennismaking met bidsprinkhanen.
Mantis religiosa volwassen vrouwtje
Uiterlijk
Dit soort bidsprinkhaan is lichtgroen, met een heel klein beetje variatie in de tint. Het soort valt goed te onderscheiden van andere soorten door de tekening aan de binnenkant van de vangarmen. De meeste soorten hebben kleine stipjes of vlekjes, maar Mantis religiosa heeft een heel duidelijk patroon: Bovenaan de vangarmen zit een zwarte vlek met een witte punt in het midden (een schrikoog dat dient om predatoren af te schrikken). Op dit gedeelte van de poot zitten ook gele stippeltjes. Op het middelste gedeelte (femur) van de vangarmen (het gedeelte met de grootste punten), zit een oranje baan en de punten zijn donker. Er zit een grote gele stip op dit gedeelte van de poot. Het andere gedeelte (tibia) van de poot met punten is ook oranje.
De vrouwtjes van dit soort worden ongeveer 8 cm lang, de mannetjes met 7 cm blijven ietsje kleiner. De mannetjes zijn smaller met langere vleugels. De vrouwtjes zijn breder, met vleugels die tot op het achterlijf reiken. De mannetjes hebben langere voelsprieten.
De tekening aan de binnenkant van de vangarmen van Mantis religiosa
Gedrag
Mantis religiosa is een fel soort bidsprinkhaan. Ze jaagd actief achter haar prooi aan als ze hem eenmaal in de gaten heeft. Verder zijn ze heel rustig. Als je ze erg opjaagd, kunnen ze in de dreighouding gaan staan. Dan laten ze de binnenkant van de vangarmen zien en kunnen de vleugels ophoog zetten. Het is nogal stressvol voor deze beestjes, dus doe dit opjagen niet teveel.
Omgevingseisen
De ideale temperatuur is tussen de ongeveer 23 °C – 28 °C, maar kamertemperatuur is ook prima. ’s Nachts mag het iets koeler zijn dan overdag, maar minimaal 18 °C.Dit soort stelt geen hoge eisen aan de luchtvochtigheid, maar het is wel belangrijk elke dag of om de dag met water te sproeien. Een richtluchtvochtigheid is ongeveer 40 tot 65 %.
Zoals bij alle soorten bidsprinkhanen, heeft dit soort een verblijf nodig die minstens 3x de lengte van het dier hoog is, en minstens 2x de lengte van het dier breed. Voor een volwassen dier betekend dit dus minstens 27 cm in de hoogte en 18 cm in de breedte. Een mooie maat voor een terrarium zou 30 x 20 x 30 zijn, zodat er ook plaats is voor nepplanten en veel zitstokjes.
Groepshuisvesting
Omdat Mantis religiosa zo’n actief roofdier is, raadt Ongewoon Ongewerveld het af hen samen te huisvesten. Vroeg of laat zal toch een de klos worden en opgegeten worden. Hoe ouder het dier is, hoe meer kans op kannibalisme. Nimfjes kunnen zonder veel problemen tot ongeveer L4 samen gehouden worden, bij constant voeren.
Mantis religiosa aan het eten
Voortplanting
De vrouwtjes van dit soort zijn iets groter en breder dan de mannetjes. Vanaf ongeveer L4 kan met een goed oog gezien worden hoeveel segmenten de dieren aan het achterlijf hebben. Vrouwtjes hebben er 6, terwijl mannetjes er 8 hebben. Deze geslachtsbepalingsmethode is al in een vroeg nimfenstadium te gebruiken, maar kan soms lastig zijn voor het ongeoefende oog. In latere stadia valt op te merken dat de mannetjes smaller blijven. Als ze volwassen zijn is het verschil duidelijk te zien: de mannetjes zijn veel smaller en hebben erg lange voelsprieten.
Ongeveer 2 tot 4 weken na de laatste vervelling kan een paringspoging worden ondernomen. Zorg ervoor dat het vrouwtje erg goed gegeten heeft voordat je het mannetje erbij zet. Het vrouwtje kan erg agressief zijn naar het mannetje toe. Het is aan te raden om het vrouwtje wat te eten te geven als je het mannetje erbij zet. Zo is zij druk bezig met haar prooi als het mannetje haar benaderd. Ook dan bestaat de kans dat ze haar partner opeet. Probeer heb zo min mogelijk te storen. De paring kan een paar uur duren, naderhand moet het mannetje uit het verblijf verwijderd worden, wil hij blijven leven.
Dit soort is lastig te kweken omdat de ootheken een diapause nodig hebben. Dat is een periode van kou van een paar maanden. Het is niet moeilijk om voor een diapause te zorgen, maar de meeste mensen zijn te ongeduldig om zo lang te wachten. Een diapauze kan je nabootsen door de ootheek in een koele garage of in de koelkast te hangen.
Zonder diapause komen sommige ootheken wel uit, maar de nimfen zijn zwakker. Na twee generaties zonder diapause mislukt de kweek vaak helemaal omdat de nimfen gewoon te zwak zijn.
Mantis religiosa volwassen vrouwtje
Zelf Mantis religiosa vangen
Het is niet aan te raden om op vakantie een Mantis religiosa mee te nemen als je nog nooit eerder bidsprinkhanen gehouden hebt. Dit soort is niet makkelijk te houden, en zelfs erg moeilijk te kweken. Jaarlijks nemen al heel wat mensen deze dieren mee naar huis zonder dat ze ze ooit groot krijgen of nimfjes ervan krijgen.
M. religiosa bidsprinkhanen die uit het wild gevangen zijn, willen vaak ook minder goed eten dan gekweekte dieren.
Het lijkt dus leuk om “het gewoon eens te proberen”, maar andere soorten zijn leuker en makkelijker om te houden. Je wilt toch niet dat je eerste ervaring met bidsprinkhanen meteen fout afloopt?